Wprowadzone przez Adobe nowe nazewnictwo prowadzi niekiedy do lekkiego „materii pomieszania”, zatem wyjaśnijmy, co jest czym:
Niestety, informacja ta zawiera parę nieścisłości. Po pierwsze, chodzi o font MS Sans Serif, który jest fontem ekranowym (bitmapowym – sserife.fon) i jako taki w ogóle nie zawiera "postscript alternative name". Po drugie, jego odinstalowanie powoduje błędy w wyświetlaniu okien dialogowych.
W przypadku niektórych konfiguracji systemowych konieczne może okazać się (oprócz zainstalowania fontu w systemie) skopiowanie go do katalogu Fonts w drzewie katalogów InDesigna.
Problem nie występuje w InDesign CS3 (5.x), gdyż przy braku Helvetiki wykorzystywany jest font TimesNewRoman, a nie Microsoft Sans Serif.
Problem zawieszonych spójników doczekał się jak dotąd kilku podobnie działających, choć całkowicie odrębnych rozwiązań, zależnych od wersji programu:
Słowa, po których umieszczona zostanie nierozdzielna spacja, wymieniane są w pliku konfiguracyjnym, nie muszą to zatem być wyłącznie słowa jednoliterowe, ale może także łączyć np. tytuły naukowe czy stopnie (np. dr, mgr, inż., płk.) z następującymi po nich nazwiskami, czy też liczby z jednostkami miar. Pozwala także zastąpić spacje w pogrupowanych liczbach na spacje nierozdzielne o wybranej szerokości, unikając tym samym przenoszenia takich liczb z jednego wiersza do drugiego.
Także dla tej wersji InDesign dostępny jest plugin ShortWords, jednak tym razem, w odróżnieniu do wersji wcześniejszych, nie jest on już darmowy. Nadal jednak dostępne są odpowiednie skrypty.
Także w tej wersji dostępny jest plugin ShortWords (również płatny). Jednak InDesign 5.0 oferuje dwa nowe elementy, które pozwalają zupełnie inaczej podejść do zagadnienia wiszących spójników: wyszukiwanie za pomocą wyrażeń regularnych (GREP) oraz niepodzielną spację o zmiennej (dynamicznej) szerokości.
Wystarczy zatem odpowiednie zapytanie. W wersji najprostszej (tylko spójniki jednoliterowe) będzie ono miało następującą postać:
Find: (?i)(?<=\<[aiouwz])\x{20}
^ spacja
Change to: ~S
Na końcu wyrażenia Find (po zamykającym nawiasie) musi znaleźć się spacja - tu zapisałem ją jako tzw.
encję Unicode. Lista spójników znajduje się w tzw. grupie dopasowania, zatem wyrażenie to znajdzie tylko samą spację po spójniku i dlatego w zamianie jest sama niedzieląca spacja. Oczywiście, wyrażenie to można rozbudować, aby obejmowało np. wybrane spójniki i zaimki dwuliterowe:
Find: (?i)\<([aiouwz]|ci|li|i|ja|j|je|ta|t|te|t|to|tu|ty)\x{20}
Change to: $1~S
Także i tu należy pamiętać o umieszczeniu spacji po końcowym nawiasie, tym razem jednak nie można użyć grupy dopasowania, więc w polu zamiany znalazł się symbol $1, oznaczający tekst znaleziony przez wyrażenie w nawiasach.
Analogiczną metodą można wymusić połączenie np. tytułów naukowych z następującymi po nich nazwiskami czy też między inicjałami i nazwiskiem. Zapytanie wyszukujące te ostatnie będzie miało następującą postać:
Find: ((?<=\<\u\.)\x{20}
Change to: ~S
Spacje o stałej szerokości są brzydkie...
Uwaga powyższa nie dotyczy oczywiście opisanego wyżej mechanizmu dostępnego w ID 5.0.
Stosowanie spacji nierozdzielnej kłóci się z dobrym podejściem kompozycyjnym. Przy tekście justowanym wstawione w tekst niepodzielne spacje będą miały bowiem inną szerokość niż pozostałe odstępy w tym samym wierszu (akapicie). Znacznie lepszym pomysłem wydawałoby się zastąpienie zmiany znaku (wstawienia nierozdzielnej spacji) zmianą atrybutu tekstu na no break. Efekt taki można uzyskać bazując na jednym z poprzednich rozwiązań:
1. Najpierw należy użyć Polskiej typografii lub Short Words, zależnie od potrzeb i preferencji.
2. Jeśli korzystamy z InDesign w wersji 2.0.1 lub wyższej, dokonujemy następnie wymiany nierozdzielnej spacji na zwykłą spację z atrybutem No break (w polskiej wersji interfejsu użytkownika Nie dziel).
Wskazówka: ułatwieniem może być zdefiniowanie stylu znakowego, wprowadzającego atrybut no break. Należy jednak pamiętać, że użycie innego stylu znakowego spowoduje wówczas usunięcie znaczników „niedzielenia” (w jednym miejscu może być użyty tylko jeden styl znakowy).
Uwaga: Należy bezwględnie zainstalować patch do wersji 2.0.1 (co najmniej), a najlepiej do wersji 2.0.2. Obydwa patche dostępne są na stronie Winsoftu (
http://www.winsoft.fr/products/plugins_updates/UpdatesCE.html.
5.6.1.3 – Import dokumentów MS Word (problem fontu Times New Roman)
(dotyczy wersji do 3.0x włącznie)
Opis problemu
Problem objawia się utratą formatowania lokalnego przy imporcie tekstu w formacie MS Word lub RTF. Nie wynika to jednak – jak by się zdawało – z błędnie działającego filtra importowego, ale z błędnych wpisów w systemowym foncie Times New Roman. Na wskutek tego font ten widoczny jest w InDesign pod nazwą Times New Roman PS MT. Jeśli font ten użyty został w importowanym dokumencie, ID w trakcie importu zgłosi komunikat o braku fontu i zaproponuje podstawienie go fontem domyślnym. Niejako przy okazji wszystkie odmiany (bold, italic i bolditalic) także zostaną podmienione na odmianę podstawową (Roman lub Regular), dając efekt utraty formatowania lokalnego. Dodatkową komplikacją jest fakt, że Times New Roman jest domyślnym fontem dla dokumentów MS Word, stąd „kojarzenie” tego zjawiska właśnie z importem tekstu w formacie .doc lub .rtf.
Rozwiązanie problemu
Problem rozwiązać można dwiema metodami:
1. Poprzez wprowadzenie do dokumentu Worda styli znakowych w miejsce oznaczeń formatowania. W podręcznym archiwum plików FAQ znajduje się
makro dla programu MS Word, generujące takie style.
Uwaga – jest to wersja robocza i nie działa do końca poprawnie w każdym przypadku. Jeśli któryś z użytkowników zdoła je poprawić, proszę o przesłanie informacji wraz działającą wersją.
2. Poprzez zamianę w oryginalnym dokumencie fontu Times New Roman na inny font. Osobiście polecam tu wykorzystanie fontu Minion Pro. Nie ma konieczności zmiany definicji styli akapitowych i znakowych w MS Word, gdyż po zaimportowaniu tekstu do InDesign i tak należy na ogół zmienić style na takie, które mają być faktycznie użyte w publikacji.
5.6.1.4 – Problem z instalacją upgrade do wersji CS2
W niektórych przypadkach po zainstalowaniu pakietu CS2 (w wersji upgrade) InDesign się nie uruchamia. W takiej sytuacji support Adobe (firma Wimal) zaleca następującą procedurę:
1. Zlokalizować pliki bibliotek o nazwie epic_pers.dll w katalogach instalacji programów InDesign i Photoshop (zazwyczaj C:\Program Files\Adobe\Adobe Photoshop CS2\ oraz C:\Program Files\Adobe\Adobe InDesign CS2\),
2. Zastąpić bibliotekę w katalogu InDesign wersją zawartą w katalogu Photoshopa.
Teraz InDesign powinien się uruchomić.
Problemy specyficzne dla wersji CE
5.6.2.1 – Problem z dywizem w (niektórych) fontach TTF
Opis problemu
W niektórych fontach wielojęzycznych w formacie TTF występuje błąd, powodujący niewłaściwe wysyłanie glifów do generowanego przez InDesign pliku postscriptowego. W efekcie wszystkie dywizy (0045, U+002D) zastępowane są przez pauzę (0151, U+2014). Dodatkowym efektem jest „zanik” kerningu. Powoduje to oczywiście całkowite rozbicie justowania tekstu, nie wspominając o fatalnym wyglądzie prawego marginesu takiego łamu. Ponadto w przypadku dywizów użytych wewnątrz tekstu (jako myślniki lub łączniki) występuje efekt „nachodzenia na siebie” fragmentów tektsu za takim podmienionym znakiem.
Zjawisko występuje m.in. przy korzystaniu z fontów firmy Telefont oraz starszych wersji fontów Eurofont. W tym drugim przypadku można zwrócić się do producenta o wymianę na wersję poprawioną.
Uwaga: Problem występuje jedynie przy druku w języku PostScript z włączoną opcją całkowitego dołączenia fontów do wynikowego pliku. Nie występuje natomiast przy eksporcie do formatu PDF.
Rozwiązanie
Objaw znika, jeśli przy generowaniu postscriptu wybierze się opcję
Subset (w polskiej wersji
Podzbiór) w zakładce
Graphics dialogu drukowania InDesigna w sekcji dotyczącej wysyłania czcionek. Otrzymany tak plik Postscriptowy zawiera zarówno poprawne dywizy, jak i właściwe metryki.
Rozwiązanie to tworzy jednak nowy problem: jeśli z tak uzyskanego pliku postscriptowego zostanie wygenerowany plik PDF, nie będzie można dokonywać w nim poprawek tekstu, pomimo zainstalowania czcionki użytej w oryginalnym dokumencie.
5.6.2.2 – Problemy z importem grafik Adobe Illustratora
(dotyczy wersji do 3.0x)
Problem Media Box (obcinanie grafik)
Po umieszczeniu na stronie ilustracji przygotowanej w Illustratorze dochodzi czasem do obcięcia na naświetleniu części grafiki w nieoczekiwanym miejscu. Efekt występuje w przypadku, gdy rysunek w Illustratorze wystaje poza obszar domyślnej strony (media box). Cięcie przebiega dokładnie po krawędzi owej strony.
Problem dotyczy grafik tworzonych w Adobe Illustrator 9 i 10, nie dotyczy zaś starszych wersji (do 8 włącznie). Uwaga: zapisanie grafiki w formacie AI 8 (z AI 10 lub 9) nie usuwa problemu!
Naturalne rozwiązanie to przesunięcie grafiki w Illustratorze lub też zmiana rozmiaru strony tak, aby cała ilustracja mieściła się w jej obrębie.
Podobny efekt może wystąpić także przy stosowaniu artystycznych pędzli w AI 9 i 10 – linia obcięcia stanowi wówczas „najlepszy” prostokąt zawierający prowadzącą krzywą. W efekcie „listki” i inne podobne dodatki mogą zostać obcięte. W takim przypadku należy dodać niewidoczną (bez wypełnienia i obrysu) ramkę obejmującą całą ilustrację.
Problem z Overprintami
W przypadku grafik zawierających pędzle artystyczne, atrybut overprint dotyczący takich obiektów nie jest przenoszony do InDesigna mimo zadania go w Illustratorze.
Obejściem problemu może być zapisanie w formacie Adobe Illustrator 7, ponowne otwarcie pliku i zadanie overprintu dla obiektów, na które został przekształcony poprzednio zastosowany efekt pędzla.
5.6.3 – Polskie dzielenie Proximity w InDesign CS US
Nadesłane przez Adama Twardocha
Program Adobe Acrobat 6.0 (zarówno w wersji US, jak i CE) zawiera biblioteki
dzielenia i korekty ortograficznej firmy Proximity, m.in. do języka polskiego
i rosyjskiego. Po instalacji Acrobata 6.0, w folderze:
C:\Program Files\Common Files\Adobe\Linguistics\Providers\Proximity (lub
analogicznym, pod Windows) lub Library/Application
Support/Adobe/Linguistics/Providers/Proximity (pod Mac OS X) znajdziemy pliki o nazwach rozpoczynających się od "pol"
i "rus".
Pliki te należy przekopiować do folderu
C:\Program Files\Adobe\InDesign\Plug-Ins\Dictionaries\Proximity (lub
analogicznego, pod Windows) lub Applications/Adobe InDesign
CS/Plug-ins/Dictionaries/Proximity (lub analogicznego, pod Mac OS X)
Otrzymamy wówczas możliwość przenoszenia i korekty ortograficznej w języku
polskim i rosyjskim zarówno w wersji US, jak i CE InDesign. Jeżeli instalacji
dokonamy w InDesign CE, to dla języka polskiego otrzymamy możliwość wyboru
jednego z dwóch algorytmów przenoszenia i korekty ortograficznej: firmy
Programac (wbudowanego w InDesign CE) i Proximity (nowego, pochodzącego z
Acrobata 6.0). Wyboru dokonujemy w Edit>Preferences>Dictionary>Language: Polish.
5.6.4 – Użyteczne dodatki i pluginy
Aktualizowana na bieżąco lista pluginów oraz innych dodatków do InDesign dostępna jest w serwisie
http://share.studio.adobe.com/.
5.6.5 – Skrypty do InDesign
Strona skryptów opracowanych przez uczestnika grupy ukrywającego się pod nickiem "Robin" (albo IndesignScripts).
Adobe Studio Share – utrzymywane przez Adobe forum wymiany skryptów, dodatków i pluginów do różnych programów firmy.
5.6.6 – Konwersja „w dół” z InDesign 5 (CS3) do wersji 4 lub 3
Tekst autorstwa Macieja Haudka, opublikowany na pl.comp.dtp dnia 20 maja 2007 roku.
InDesign CS3 oferuje cztery nowe odstępy, które nie były łatwo dostępne w poprzednich edycjach:
» spacja nierozdzielająca [Nonbreaking Space]
1
» 1/3 firetu [Third Space]
» 1/4 firetu [Quarter Space]
» 1/6 firetu [Sixth Space]
Jest jeszcze twarda spacja, która była jedyną dostępną w CS/CS2, a teraz sprawia problemy. Dodajmy ją do naszej listy:
» twarda spacja [Nonbreaking Space (Fixed Width)]
Gdy chcemy więc przekazać plik komuś, kto dysponuje starszą wersją (CS lub CS2) te nowe odstępy mogą zrobić "kuku", gdyż podpadają one pod uwagę Adobe dotyczącą plików INX:
"Be aware that content created using features specific to InDesign CS3 might
be modified or omitted when you open the document in a InDesign CS2."
Przeanalizowałem ten problem...
Jak zachowa się dokument CS3 zawierający nowe odstępy w CS/CS2?
Znak w CS3: Nonbreaking Space
Po otwarciu w CS2: ZAMIANA na Nonbreaking Space (Fixed Width)
Po otwarciu w CS1: ZAMIANA na Nonbreaking Space (Fixed Width)
Znak w CS3: Nonbreaking Space (Fixed width)
Po otwarciu w CS2: PROBLEM -- Kwadrat, gdyż CS2 nie obsługuje kodu 0x202F
Po otwarciu w CS1: PROBLEM -- CS1 obsługuje kod 0x202F zwyczajowo, czyli jako "wąska twarda spacja", co powoduje, że jest ona węższa niż zwykła
Znak w CS3: Third Space
Po otwarciu w CS2: Konwertuje się poprawnie jako Third Space
Po otwarciu w CS1: PROBLEM -- Kwadrat, gdyż CS1 nie obsługuje kodu 0x2004
Znak w CS3: Quarter Space
Po otwarciu w CS2: Konwertuje się poprawnie jako Quarter Space
Po otwarciu w CS1: PROBLEM -- Kwadrat, gdyż CS1 nie obsługuje kodu 0x2005
Znak w CS3: Sixth Space
Po otwarciu w CS2: Konwertuje się poprawnie jako Sixth Space
Po otwarciu w CS1: PROBLEM -- Kwadrat, gdyż CS1 nie obsługuje kodu 0x2006
Wnioski:
Widzimy, że nie jest tak źle...
W CS2 nierozciągliwa spacja jest konwertowana na twardą spację, a twarda spacja wyświetla brzydki kwadrat (brak glifu).
W CS1 jest jeszcze gorzej, bo brakuje obsługi Third Space, Quarter Space i Sixth Space.
Rozwiązanie (a jakże!):
Przed otwarciem lub przekazaniem komuś pliku INX należy go "naprawić".
Stąd można pobrać pakiet naprawczy:
http://haudek.com/dtp/inxfix.zip
Wystarczy rozpakować go do folderu C:\WINDOWS (lub innego, byle system znał ścieżkę dostępu w zmiennej środowiskowej PATH) i skojarzyć pliku INX z batchem INXFIX.BAT
Wywołanie z linii poleceń:
inxfix nazwapliku.inx
W wyniku działania batcha powstaje dwa nowe pliki:
cs1-nazwapliku.inx i cs2-nazwapliku.inx
W rozwiązaniu tym:
» dla wersji CS2 znak 0x202f jest konwertowany do 0xa0
» dla wersji CS1:
a) zmieniany jest nagłówek pliku INX, aby InDesign w ogóle zechciał otwierać taki plik
b) znak 0x202f jest konwertowany do 0x00a0
c) znaki 0x2004, 0x2005 i 0x2006 są konwertowane na zwykłą spację (0x20)
Nota końcowa:
Batch wykorzystuje Konwerter tekstów Marcina 'Qrczaka' Kowalczyka. Rozwiązanie poprawia tylko i wyłącznie ODSTĘPY opisane wyżej, aby podczas otwierania plików w wersjach CS/CS2 było mniej zabawy. NIE POPRAWIA wszystkich innych niekompatybilności (więc jeśli jakaś nowa funkcja została użyta w CS3 to z pewnością NIE BĘDZIE działała w starszej wersji).
[1] W polskim interfejsie CS/CS2 i zapewne CS3 jest ona nazwana "twardą spacją", ale jaka ona twarda?
PS Cały ten post dotyczy także innej, ważnej sprawy. Otóż, jak widzimy, spacja nierozdzielająca i twarda spacja nie przenoszą się poprawnie do starszych wersji. Dlatego, jeśli zamierzamy zachować (przynajmniej w części) wsteczną kompatybilność – sugeruję wykorzystanie atrybutu No Break. On przynajmniej w CS/CS2/CS3 działa tak samo...
5.6.7 – Ciekawe linki
Strona Nicka Hodge'a, zawierająca bardzo wiele przydatnych informacji i wskazówek na temat InDesign (głównie) i innych programów DTP (po angielsku).